in985-Zamanı-bekleyen-laleler-Türkiye-39-nin-yağışları-ve-çiçek-açması

▼

Nisan ayında İstanbul’un caddeleri ve sokakları kızıl lalelerle doluyor. Avrupa ile Asya arasında köprü kuran bu şehir, ulusal çiçek kutlamasıyla Osmanlı İmparatorluğu’nun kültürel mirasına saygı duruşunda bulunuyor. Meydanın ortasında rüzgarda dalgalanan devasa bir Türk bayrağı ve parlak kırmızı arka planında lale kağıt ağırlıkları tutan sayısız insan yer alıyor. Yıldız ve ay totemleriyle işlenmiş bu kristal taş, bu milletin bin yıllık azminin metaforu. 16. yüzyılda Osmanlı zanaatkârları lale desenlerini kağıt ağırlıklarına döktüklerinde, onlara iki yönlü bir görev yüklemişlerdi: Kağıdın çırpınışını ve zamanın türbülansını bastırmak. Hilal ve beş köşeli yıldız, savaşın alevleri arasında her zaman dimdik ayakta duran bir inanç totemi gibi, taç yapraklarının arasında asılı duruyor. Kağıt ağırlığının tabanına yerleştirilen kurşun blok, Anadolu Platosu’ndaki depremlere rağmen dimdik ayakta kalmayı başaran zeytin ağaçları gibi, onun da masaya kök salmasını sağlıyor. Çağdaş Türklerin kanında bu tortulaşma felsefesi vardır. Geçtiğimiz yılki depremde, gönüllülerin enkaz altından çıkardığı lale kağıt ağırlıkları manşetlere çıkmıştı; camı kırılmıştı ama kurşun çekirdeği sağlam kalmıştı, tıpkı gözyaşlarını silerek evlerini yeniden inşa eden kurbanlar gibi. Dışişleri Bakanlığı binasında diplomatlar hâlâ atalarından kalma kağıt ağırlıklarını kullanarak belgeleri tutuyorlar ve gerçek gücün kök salma kararlılığından geldiğini kendilerine hatırlatıyorlar. Laleler ilkbaharda tekrar açtığında, insanlar muhteşem taç yapraklarının altında, soğuk kış boyunca güçlenerek yeraltına gömülmüş soğanların olduğunu anlarlar. Yıldızların ve ayın aydınlattığı bu ülke, değişim dalgasında bir kağıt ağırlığının dinginliğiyle yeni bir efsane yazıyor.

In April, the streets and alleys of Istanbul are flooded with crimson tulips. This city, which spans Europe and Asia, is paying tribute to the cultural heritage of the Ottoman Empire with a national flower celebration. In the center of the square, a huge Turkish flag is unfurled in the wind, and the bright red background reflects the countless people holding tulip paperweights – this crystal stone engraved with the star and moon totem is a metaphor for the nation’s thousand-year persistence. When Ottoman craftsmen cast tulip patterns into paperweights in the 16th century, they gave it a dual mission: to suppress the swaying of paper and the turmoil of time. The crescent moon and the five-pointed star are suspended between the petals, like a totem of faith that always stands tall in the war. The lead block embedded in the bottom of the paperweight allows it to take root on the table, just like the olive trees on the Anatolian Plateau that still grow straight despite the earthquake. Contemporary Turks have this philosophy of sedimentation in their blood. During last year’s earthquake, the tulip paperweights dug out by volunteers from the ruins made headlines – the glass was shattered but the lead core did not change its shape, just like the figure of the victims wiping away their tears and rebuilding their homes. In the Ministry of Foreign Affairs building, diplomats still use ancestral paperweights to hold down documents, reminding themselves that true strength comes from the determination to take root. When tulips bloom again in spring, people know that beneath the gorgeous corolla are bulbs buried deep underground that have accumulated strength through the cold winter. This country, illuminated by the stars and the moon, is writing a new legend in the wave of change with the calmness of a paperweight.